Msza Święta w Środę Popielcową

"Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem, przez post i płacz, i lament" (Jl 2, 12-18).

Papież św. Leon I tak pisał o tym dniu: "Przyjął na siebie ciało w łonie Dziewicy, bo tylko w śmiertelnym ciele mogła się dokonać postanowiona Męka; ona zaś, podjęta z niewysłowionej miłości Bożej, jest dla nas ofiarą odkupienia gładzącą grzechy i początkiem powstania do życia wiecznego. Kiedy myślimy o tym, co cały świat zawdzięcza Krzyżowi Chrystusa, rozumiemy, że jest potrzebne przygotowanie siebie do obchodu Paschy przez czterdziestodniowy post, tak abyśmy mogli godnie uczestniczyć w Boskich tajemnicach".

Papież Benedykt XVI w kazaniu podczas Środy Popielcowej mówił: "Dzisiaj wymownym obrzędem posypania głów popiołem rozpoczynamy liturgiczny okres Wielkiego Postu, dzięki któremu pragniemy przyjąć trud nawrócenia naszego serca do horyzontów Łaski. Generalnie, w potocznym rozumieniu, istnieje pewne niebezpieczeństwo kojarzenia tego czasu ze smutkiem i szarością życia. Natomiast jest on cennym darem Pana Boga, jest czasem szczególnym i pełnym znaczeń na drodze Kościoła, jest wędrówką ku Triduum Paschalnego.

Drodzy bracia i siostry, rozpoczynamy ufnie i radośnie wielkopostną wędrówkę. Czterdzieści dni dzieli nas od Świąt Wielkanocnych; to jest mocny czas roku liturgicznego, jest to czas stosowny, który jest nam ofiarowany, aby oczekiwać, z większym zaangażowaniem, na nasze nawrócenia, aby zintensyfikować słuchanie Słowa Bożego, modlitwę i pokutę, otwierając serce na uległe przyjęcie woli Bożej, na bardziej szczodrą praktykę umartwienia, aby dzięki niej przyjść z bardziej rozległą pomocą bliźniemu będącemu w potrzebie: jest to duchowy program, który przygotowuje nas do odnowionego przeżycia misterium Paschalnego".

Maryja, nasza przewodniczka w wielkopostnej wędrówce, niechaj nas poprowadzi ku coraz głębszemu poznaniu Chrystusa, umarłego i zmartwychwstałego.